بهونه
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره منم همون دیوونه ی همیشگی
فدای مهربونیات چه می کنی باسرنوشت؟
دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت
حال منو ا گه بخوای رنگه گلای قالیه
جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمامم خالیه
ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر ازغمه
از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه
نظرات شما عزیزان: