به تماشا سوگند
به تماشا سوگند
و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژه اي در قفس است
هر که در حافظه ي چوب ببيند باغي
صورتش در وزش بيشه ي شور
ابدي خواهد ماند
هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام ترين خواب جهان خواهد بود
آنکه نور از سر انگشت زمان برچيند
مي گشايد گره پنجره را....
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند