امید
با نفس های تو
من
راه برم تا دل روز
ورنه
این شب
چه حسودانه
ستاده به در صبح مراد.
با صدا های تو
من
تازه نفس میگیرم
ماه را می بویم
تا نسیمی مگر از خاور جان
غنچه ی ناز ترا
باز کند
در گل صبح.
نظرات شما عزیزان: